Hamdi Nuhiju
Vëllimi i gjashtë i veprave të Milazim Krasniqi, botim i ‘
Logos-a’ nga Shkupi ka një titull të përbashkët:’ Publicistika islame’. Në këtë
vëllim 537 faqesh janë përmbledhur këto libra:’
Meditime islame’,’’ E vërteta e Islamit ndër shqiptarë’,’’ Dhuna dhe qytetërimi
perëndimor’,’ Islami si fillim i historisë’,’ Islami i keqkuptuar dhe fatkeqësia
botërore’, dhe’ Suksesi i garantuar’.
Librat në fjalë kanë një rëndësi të madhe për pasurimin e
literaturës islame në gjuhën shqipe dhe nga autor shqiptarë. Përveç kësaj, këto
vepra dëshmojnë edhe për një trend pozitiv në mesin e intelektualëve shqiptar,
trend jashtë rrethit të ideologjisë marksiste leniniste. Ndoshta njeriu gjithçka
mund të bëjë në këtë botë, e asgjë të përfitoj, ndërsa e shkruara ngelet si
histori më vete dhe që i shërben gjeneratave të ardhme.
Meditimet islame nisin me të Dërguarin e Fundit,
Pejgamberin Muhammed alejhi selam. Ky si një lloj frymëzimi për rilindjen
ideologjike, shpirtërore dhe shkencore të autorit, po edhe të secilit lexues të
tij. Meditimet islame janë thelbi i një rruge të vështirë të identitetit të myslimanit
bashkëkohor. Ato shfryhen përmes kërkimit të argumenteve në të kaluarën, ndërtimin
e qëndrimeve në të tashmen dhe bazën ideologjie për vizionin që mund ta kishte
njeriu në të ardhmen. Identiteti politik i Republikës së Kosovës ishte i
determinuar prej identitetit fetar të popullsisë që jetojnë në Kosovë. Reflektimet,
ose meditimet e këtij lloji, treguan publikut të rritur me frymën marksiste-leniniste
se të dhënat historike, e interpretimet për pavarësinë e Kosovës, nuk duhet të
kanë të përbashkët me manipulimin e masave e shuarjen e dhunshme të identitetit
fetar të shqiptarëve të Kosovës.
E vërteta e Islamit ndër shqiptar është një e vërtet thelbësore.
Në këtë libër autori përmbledh polemikat dhe diskutimet që bën me disa
protagonist të politikës. Polemikat me Menduh Thaçin, tregojnë për borxhin që
kanë shqiptarët mysliman ndaj prof.dr. Milazim Krasniqit.
Menduh Thaçi dhe tutori i tij tashmë i ndjerë Arbër
Xhaferi edhe pse kishin nisur një propagandë të ashpër kundër identitetit mysliman
të shqiptarëve të Maqedonisë, shqiptarët e këtij vendi nuk kanë guxuar që t`ia kthejnë
fjalën e as që guxojnë ende sot e kësaj dite. Reflektimi i prof.Krasniqit, është
një rikthim dhe dashuri tek argumentet dhe e vërteta. Njeriu i cili bazohet në
argumentet nuk duhet frikësuar prej asnjë politikani e partie politike si në
vend, ashtu edhe jashtë vendit. Pas reagimit të profesorit të nderuar dhe përfundimit
të polemikës është me rëndësi të nxirret në pah edhe dhuna psikologjike që
ushtruan militantët e partisë në fjalë, ndaj prof.Krasniqit. E gjithë kjo dhunë
psikologjike u krijua për shkak të një tribune të mbajtur në Tetovë me rastin e
muajit të shenjtë të Ramazanit.
Si në të kaluarën, po edhe sot, shumë politikanëve tanë i
pengojnë iftaret publike që mbahen në sheshet ku shumica e atyre vendeve i përkasin
religjionit Islam. Për to, për ta shuar aktivitetin e iftareve, gjejnë alibi
tek të varfrit dhe varfëria, ndërsa në realitet as që interesohen për të
varfrit e vendit ku jetojnë. Atyre i intereson shuarja e aktiviteteve publike të
myslimanëve të Maqedonisë. Metoda e shuarjes është manipulimi me masat përmes
mediumeve dhe deklaratave publike të cilat bëhen kinse për interesin e tyre.
Këtij rrugëtimi polemikash iu bashkëngjit edhe
prof.Dr.Vebi Bexheti, i cili dukej si më i butë në deklaratat e tij me
prof.Milazim Krasniqin, ndërsa në realitet ishte vazhdimësi e një skenari të ndërtuar
në mënyrë brilante. Përmes këtyre polemikave lexuesi mund ta kuptoj edhe
realitetin e titullit të librit ‘ Politika e mbijetesës’.
Dhuna dhe qytetërimi perëndimor dhe islami si fillim i
historisë është një libër kryevepër e prof.Dr. Milazim Krasniqi. Atyre që ende
se kanë lexuar librin në fjalë, nuk janë duke e ditur se çfarë janë duke
humbur. Dhuna në librin në fjalë u trajtua si një fenomen i përgjithshëm dhe i
shpërndarë në shoqërinë perëndimore. Historia e homoseksualizmit, filmave të
Hollivudit, vetëvrasjeve, drogës, prostitucionit, botës në kërkim të një
lumturie të rreme, janë përmbledhje e një ideje që pasqyron realitetin e
burimit dhe thelbit të dhunës. Edhe veprat e hershme letrare të letërsisë botërore
janë të mbushura me tragjedi e dhunë të vazhdueshme. Ato në vetvete krijojnë një
fobi ndaj dhunës, ndoshta edhe e bëjnë qenien njerëzore të përshtatshme për
aksionin e dhunës.
Ideologjia e terrorizmit nuk i ka rrënjët tek Islami si
fillim i historisë, po tek nacionalizmi. Edhe aksionet terroriste të Al Kaidës,
ishin aksione të mbështetura në një panarabizëm i cili nuk kishte asgjë të përbashkët
me Islamin dhe myslimanët.
Islami i keqkuptuar dhe fatkeqësia botërore reflekton
realitetin e pasqyrës se medieve dhe qasjeve ndërkombëtare ndaj kësaj feje madhështore.
Bota islame është botë e tevhidit, dhuna në të nuk ka asnjë pjellë. Qarqet që e
keqinterpretojnë Islamin për nevojat e tyre ditore janë dashakeqe e vetvetes e
asesi dashakeqe e islamit dhe myslimanëve.
Prof.dr. Milazim Krasniqi temën në fjalë e trajton në mënyrë
të detajizuar. E nis me botën e tevhidit, me Pejgamberët, me dijetarët, me dëshmorët
e asesi agresorët. Pastaj orientohet tek interpretimi i kolektivizmit po edhe
individualitetit në Islam. Njerëzit kanë obligime dhe të drejta edhe si
individ, po edhe në kuadrin e shoqërive të ndryshme. Ata për asnjë moment nuk guxojnë
të harrojnë se cilës vijë i përkasin dhe çfarë pasqyrojnë në vetvete.
Suksesi i garantuar edhe libër i cili i drejtohet të
gjithë të rinjve shqiptar. Këto të rinj duhet që ta definojnë vetveten, kush janë,
nga kanë ardhur, ku do të shkojnë dhe pse ata jetojnë në këtë botë. Për asnjë moment
nuk guxojnë që të dyshojnë në identitetin e tyre e as që duhet punuar kundër atij
identiteti të ndikuar prej faktorëve të ndryshëm shoqëror.
Rinia jonë e devijuar duhet që të dal nga kriza me një
kujdes të madh. Ne duhet që të sillemi me to sikur mjeku ndaj pacientit. Nuk guxojmë
që rinisë në fjalë t`i japim ilaçet e një sëmundjeje tjetër pasi që mund ta sëmurim
ende më shumë.
Pajtohem me idenë e prof.dr.Milazim Krasniqit:’ Jeta është
e bukur- jetoje si duhet!’
No comments:
Post a Comment